مقایسه علائم سندرم متعاقب فلج اطفال در افراد با سابقه بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار

مقدمه :تاثیرات دراز مدت فلج اطفال در بسیاری از کشور ها شناخته شده ا‏ست. علی رغم عدم وجود یک عنوان معین برای این مجموعه از علائم و نشانه ها، یکسانی جالب توجهی بین بیماران در رابطه با شرح و توصیف مشکلات و عوارض ناشی از بیماری وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر انجام فعالیت های ورزشی منظم بر میزان علائم سندرم متعاقب فلج طفال می باشد. روش شناسی: این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای بوده و جامعه آماری آن را تمامی افراد دارای سابقه بیماری فلج اطفال استان کرمان تشکیل می دهند. از این میان مجموعآ 28 ‏نفر با سابقه بیماری فلج اطفال و میانگین سنی 36/61 ± 8/23 ‏به صورت هدفمند و داوطلبانه به عنوان آزمودنی انتخاب شده و در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار قرار گرفتند. گروه ورزشکار متشکل از 14 ‏نفر با میانگین سنی 34/62 ± 9/42 ا‏ست که در طی یک سال گذشته به طور میانگین 3 ‏جلسه در هفته به ‏صورت منظم به انجام فعالیت های بدنی شامل شنا، تنیس روی میز و والیبال نشسته می پرداختند. گروه غیرورزشکار نیز شامل 14 ‏نفر با میانگین سنی 38/33 ± 6/91‏می باشد که در طی این مدت هیچ گونه فعالیت بدنی منظم نداشتند. با توجه به شاخص های عمده سندرم متعاقب فلج طفال، علائم این سندرم با استفاده از ارزیابی خستگی و درد، عملکرد جسمانی و روانی در دو گروه از افراد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال توسط مقیاس شدت خستگی (Fatigue Severity Scale)، مقیاس شدت درد مک گیل (McGill Pain Questionnaire) و پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t مستقل با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه22‏در سطح معنی داری P≤0/05 ‏استفاده شد.نتایج:نتایج تحقیق حاضر نشان دهنده شیوع بالای سندرم متعاقب فلج اطفال در خصوص دو عامل اصلی همزمان درد و خستگی (%53/57) می باشد. همچنین بین سلامت جسمانی در فرد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد ( P=0/02 ‏)؛ در حالی که بین سلامت روانی رو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. از طرفی نتایج این تحقیق نشان داد که بین شدت درد ( P=0/04) و خستگی ( P=0/04) در فرد با سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد. بین سن افراد در زمان حمله اولیه ویروس فلج اطفال با خستگی ( r=-0/59) و سلامت جسمانی( r=-0/69 ‏) ارتباط معنی داری وجود دارد، در حالیکه ارتباط مذکور در رابطه با درد ( r=-0/24) و سلامت رونی ( r=-0/09 ‏) معنی دار برآورد نشد. بحث و نتیجه گیری:افراد دارای سابقه ابتلا به بیماری فلج اطفال تحت تاثیر انجام فعالیت های بدنی منظم از سلامت جسمانی بیشتری برخوردار بوده ‏و از اختلالات عملکردی کمتری رنج می برند. ارتقا، وضعیت جسمانی این افراد از طریق برنامه های تمرینی می تواند نقش به سزایی در بهبود کیفیت زندگی آنان یفا کند.

کلیدواژه ها:

سندرم متعاقب فلج اطفال ، درد ، خستگی ، سلامت جسمانی ، سلامت روانی