بررسی عوامل تسهیل کننده و بازدارنده ورزش های همگانی در میان سالمندان با رویکرد بازاریابی اجتماعی

هدف از این پژوهش بررسی عوامل تسهیل کننده و بازدارنده ورزش های همگانی در میان سالمندان شهر قزوین بود. ابزار اندازه گیری و جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با استفاده از نظرت صاحب نظران و گروه هدف و پایائی آن با محاسبه آلفای کرون باخ و روش آزمون-بازآزمون ارزیابی شد. در مورد علل فردی ورزش نکردن پاسخ گویان نداشتن وقت کافی با 45/4% بیشترین مقدار را نشان داد. نبودن امکانات ورزشی در دسترس بالاترین درصد علل محیطی، ورزش نکردن و مشکلات فرهنگی و احساس نامنی پایین ترین درصد را به خود اختصاص داد. 6/5% از پاسخ گویان از خدمات ورزشی رضایت کامل و 46/5% ناراضی بودند. ورزش های همگانی درخواستی پاسخ گویان به این ترتیب بود: شنا و آب درمانی، پیاده روی گروهی، دوچرخه سواری، کوه نوردی دسته جمعی، اردوهای تفریحی ورزشی و سایر ورزش ها. به نظر می رسد پیاده روی با شدت متوسط موردعلاقه و استقبال مخاطبان قرار دارد. شاید پیاده روی از دید مخاطبان فعالیتی است که باعث سلامتی جسمی و روحی می شود و کمترین امکانات و هزینه برای شرکت در آن موردنیاز است. تلاش برنامه بازاریابی اجتماعی این است که ترویج پیاده روی را به عنوان یک فرصت برای گذراندن زمان با دوستان و خانواده اشاعه دهد و به عنوان یک محصول برای ترویج تعریف کند. می توان فهرستی از مکان های مناسب برای فعالیت های جسمانی و پیاده روی تهیه و ارائه کرد. عامل ساختاری و محیطی از دیدگاه مخاطبان در صدر عوامل بازدارنده فعالیت بدنی بودند. نداشتن وقت کافی بزرگ ترین هزینه برای اکثر شرکت کنندگان بوده است. مورد بازاریابی باید دربرگیرنده انتظارات فرد از فعالیت بدنی باشد. به طورکلی، آگاهی از علایق مخاطبان راحت ترین راه برای تبلیغ و افزایش تحرک بدنی است. معرفی مکان های مناسب از طرف مسئولان و توسعه آن ها به عنوان راهکار بازاریابی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

ورزش همگانی ، عوامل تسهیل کننده و بازدارنده