تاثیر یک دوره فعالیت ورزشی برهماتوکریت، هموگلوبین وکیفیت زندگی بیماران همودیالیزی

مقدمه:آنمی وافت کیفیت زندگی از مشکلات شایع بیماران همودیالیزی می باشد و فعالیت بدنی درکاهش این دو مشکل می تواند موثر باشد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر فعالیت جسمانی در حین دیالیز بر پیشگیری از آنمی واثر بربهبود کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی انجام شد. روش کار:این کار آزمایی بالینی باشرکت 19 بیمار همودیالیزی در بیمارستان شفا کرمان در سال 1395 انجام شد.ابتدا سطح Hb,HCT بیماران آزمایش شد و پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی- فرم کوتاه WHOQOL-BREF را پر نمودند.بیماران به مدت هشت هفته وهر هفته 3 جلسه در زمان 20 الی 45 دقیقه به پدال زدن با پا در حین دیالیز پرداختند. پس از مداخله مجددا سطح Hb,HCT آنان آزمایش شد وفرم بهبود کیفیت زندگی را پرنمودند وداده های حاصل با نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شد یافته ها:اختلاف میانگین Hb,HCT قبل از مداخله در گروه آزمون با بعد از مداخله در این گروه از نظر آماری معنی دار نبود P> 0/05 اما اختلاف میانگین درمقایسه سوالات فرم بهبود کیفیت زندگی در زیر مقیاس های سلامت جسمانی و سلامت روانی قبل و بعد از مداخله معنی دار و به ترتیب P<0.03 و P<0.003 بوده است.

کلیدواژه ها:

آنمی ، بیماران ، فعالیت جسمی ، همو دیالیز