بررسی اثر تعاملی ترکیب ال-آرژنین و تمرین هوازی بر شاخص های ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و پروتئین واکنش دهنده C (CRP) رت های نر دیابتی شده.

هدف: هدف مطالعه ی حاضر بررسی اثر تعاملی ترکیب ال-آرژنین و تمرین هوازی بر شاخص های ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و پروتئین واکنش دهنده C (CRP) رت های نر دیابتی شده .روش بررسی : 38 سررت نر (سن: 12 هفته وزن 26/7 ± 314 گرم ( به طور تصادفی در 3 گروه کنترل سالم (6=N)، گروه مصرف مکمل ال- آرژنین (6=N)، گروه تمرین هوازی (6=N) ، گروه مصرف مکمل ال- آرژنین و تمرین هوازی (6=N) مورد مطالعه قرار گرفتند. به غیر از گروه کنترل سالم بقیه گروه ها به وسیله تزریق استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی شدند گروه تمرین هوازی و گروه مصرف مکمل ال-آرژنین و تمرین هوازی روی تردمیل با سرعت 10/1 متر بر دقیقه با شیب صفر درجه به مدت 5 جلسه در هفته و 15 دقیقه در روز شروع سپس هر روز 1 متر بر دقیقه به سرعت و 5 دقیقه به مدت تمرین اضافه می شود. تا در پایان 7 روز سرعت به 16/1 متر بر دقیقه و مدت به 45 دقیقه می رسد. گروه مصرف مکمل ال- آرژنین و گروه مصرف مکمل ال- آرژنین و تمرین هوازی به مدت 4 هفته و روزانه به میزان 1 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مکمل ال-آرژنین را به صورت خوراکی دریافت کردند. بعد از 24 ساعت از آخرین جلسه ی تمرین و گاواژ مکمل ال-آرژنین حیوانات با ماده کلروفرم بیهوش شده و پس از برش قفسه صدری اقدام به خون گیری مستقیم از قلب حیوانات گردید و نمونه های خونی به مدت 10 دقیقه و با سرعت 2000 درو در دقیقه سانتریفوژ شده و سرم خون جدا گردید تا غلظت ظرفیت آنتی اکسیدانی تام (TAC) و پروتئین واکنش دهنده ی C (CRP) احیا شده و مورد بررسی قرار گیرد. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مصرف مکمل ال- آرژنین تفاوت معنی داری را بین شاخص TAC - CRP بین گروه مکمل و دارو نما بوجود می آورد . مصرف مکمل ال – آرژنین شاخص آنتی اکسیدانی TAC را کاهش معنی داری داده ومنجر به افزایش CRP شده است. با اعمال تمرینات ورزشی شاخص آنتی اکسیدانی TAC تاثیر افزایشی بر بهبود ظرفیت آنتی اکسیدانی تام موشهای دیابتی دارد, اما تمرینات ورزشی باعث کاهش سطح CRPمی شود. تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل ال- آرژنین شاخص آنتی اکسیدانی TAC رت های نر بالغ دیابتی شده, را تغییر چندانی نداده و در سطوح تمرین و بی تمرینی یکسان است اما در سطح CRP تفاوت معنی داری بین گروه تمرین هوازی – مکمل و دارونما وجود دارد. تمرین بر روی شاخص CRP رت های نر بالغ دیابتی شده در شرایط مصرف مکمل نسبت به شرایط دارونما بطور معنا داری کاهش یافته است .از طرفی بین میانگین شاخص آنتی اکسیدانی CRP بین گروه مصرف مکمل بدون تمرین و گروه دارو نما بدون تمرین تفاوت معنا داری وجود دارد. مکمل ال – ارژنین بدون تمرین منجر به افزایش معنی دار CRP رت های دیابتی شده نسبت به دارونمادارد . نتایج آزمون به وسیله جدول شاپیرو-ویلک تحلیل گردید. برای آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل واریانس دو عاملی 2×2 )تمرین × مکمل) در سطح( p) <0/05استفاده گردید.