مقایسه اعتماد به نفس و خودکارآمدی ورزشکاران رشته های فوتبال، بسکتبال و شطرنج

احساس اعتماد بنفس و خودکارآمدی یکی از مقوله های مهم در موفقیت ورزشکاران محسوب می شود. این مهم در بین ورزشکاران و رشته های مختلف ورزشی متفاوت بوده و به شیوه های مختلف تقویت می شود. هدف از این پژوهش, مقایسه اعتماد به نفس و خودکارآمدی ورزشکاران رشته های فوتبال, بسکتبال, شطرنج می باشد. این پژوهش از نوع نیمه تجربی و طرح تحقیق از نوع پیش آزمون و پس آزمون است. نمونه های آماری شامل 120 نفر از پسران نوجوان 18 - 15 سال بودند که از طریق نمونه در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه های اعتماد به نفس و خودکارآمدی را تکمیل نمودند. سپس به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند تا هر گروه در یک رشته به مدت 10 هفته و هر هفته 2 نوبت به فعالیت بپردازند. در پایان دوره مجددا آزمودنی ها پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس در سطح معنی داری α= 0/05و نرم افزار spss نسخه 21 استفاده شد. برای بررسی مفروضه همگنی واریانس ها از آزمون لوین و جهت بررسی وجود اختلاف معنی دار در میانگین داده ها از آزمون توکی استفاده شد . مقدار آلفای کرونباخ به دست آمده برای پرسشنامه اعتماد به نفس0/ 81 و برای پرسشنامه خودکارآمدی 0/79 می باشد که نشان دهنده آن است، پرسشنامه های تحقیق از قابلیت اعتماد و یا به عبارتی پایایی لازم برخوردار هستند. نتایج پژوهش نشان دهنده تاثیر مثبت ورزش های گروهی و انفرادی بر میزان اعتماد به نفس و خودکارآمدی نوجوانان بود. همچنین با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق, ورزش های انفرادی تاثیر بیشتری نسبت به ورزش های گروهی در افزایش میزان اعتماد به نفس و خودکارآمدی نوجوانان دارند. بنابراین پیشنهاد می شود به منظور تامین و حفظ سلامت روان و برخورداری از ویژگی های مطلوب شخصیتی از فعالیت های ورزشی به عنوان راه کاری موثر استفاده شود.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، خودکارآمدی ، ورزش های انفرادی و گروهی