وضعیت استفاده از انرژی های نو در ایران

امروزه، بحرانهای سیاسی، اقتصادی و مسائلی نظیر محدودیت ذخایر فسیلی، نگرانی های زیست محیطی، ازدحام جمعیت، رشد اقتصادیو ضریب مصرف، همگی فکر اندیشمندان را به یافتن راهکارهای مناسب برای حل معضلات انرژی جهان معطوف کرده است. تامینانرژی پایدار جهت رسیدن به توسعه پایدار از مباحث مهم به شمار می آید. به منظور اطمینان از جریان مداوم انرژی ، کشورهایمختلف اعم از پیشرفته و در حال توسعه سعی دارند با ایجاد تنوع در استفاده از منابع انرژی وابستگی خود را به یک حامل انرژیکاهش دهند. در این راستا همواره با پیشرفت تکنولوژی و توجه فزاینده به مسائل مربوط به کاربرد انرژی های تجدیدپذیر توجه بسیارشده است. به منظور شناخت دقیق محدودیت ها، موانع و امکانات موجود در جهت استفاده از منابع انرژی در کشور، ضروری است.میزان بهره برداری از پتانسیل های موجود انرژی و روند تحولات حامل های انرژی های تجدیدپذیر در کشور نیز به روش علمی و دقیقمحاسبه و ارزیابی گردد. بر این اساس صاحبان منابع فسیلی باید واقع نگرانه بدانند که برداشت بیشتر آنها از ذخایر امروز، مستلزم بهرهمندی کمتر فردا و در نهایت تهی شدن منابع در مدت زمانی کمتر است. خوشبختانه بیشتر ممالک جهان به اهمیت و نقش منابعانرژی بویژه انرژی های تجدید پذیر پی برده اند و به طور گسترده برای بهره برداری از این منابع تحقیقات وسیع و سرمایه گذاری هایاصولی کرده اند. با توجه به این موضوع در ایران نیز لازم است راهبردها و برنامه های زیر بنایی و اصولی تدوین شده و به مورد اجرا درآید.در این مقاله نیز به بررسی وضعیت استفاده از انرژی های نو در کشور ایران پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدیدپذیر ، انرژی بادی ، انرژی خورشیدی ، زیست توده ، انرژی زمین گرمایی