استفاده از بیان ژن سیتوکروم CYP1A در ماهی گل خورک Boleophthalmus dussumier بعنوان بیومارکر در اکوسیستم های ساحلی

در مواجهه مزمن ماهی گل خورک Boleophthalmus dussumier با بنزوآلفاپایرن در غلظت های 10، 40، 80 و100 میکروگرم بر لیتر، بیان ژن CYP1A در کبد افزایش ناگهانی را در روز اول نشان داد و سپس دو الگوی متفاوت از بیان ژن در تیمارهای با غلظت پایین و بالای آلاینده مشاهده شد. در غلظت های بالا، بیان ژن تا روز سوم افزایشی و سپس روند کاهشی را نشان داد در حالی که در غلطت های پایین، افزایش بیان ژن تا روز 21 ادامه یافت و پس از آن کاهش بیان ژن، مشاهده شد. در غلظت های بالا بنزوآلفاپایرن و متابولیت های آن با اثر منفی بر سلول ها، باعث کاهش شدید بیان خواهد شد. در غلظت های مزمن بنزوآلفاپایرن اثرات تخریب سریع نداشته و افزایش بیان ژن در حد پایین و پیوسته انجام می شود. بنابراین با توجه به همبستگی بیان ژن CYP1A و غلظت آلاینده و زیست این گونه در مناطق ساحلی و اکوسیستم حرا می توان بیان ژن CYP1A درماهی گل خورک ذوسومری را بعنوان بیومارکر آلاینده های نفتی در این اکوسیستم ها معرفی کرد.

کلیدواژه ها:

سیتوکروم اکسیداز ، ماهی گل خورک ، بیومارکر ، CYP1A