تبیین مفهوم مناطق ویژه و به ویژه حساس دریایی در کنوانسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتی ها (مارپل)

تجارت و حمل و نقل از طریق راههای دریایی از روزگاران قدیم تا به امروز دارای اهمیت و جایگاهی ویژه بوده است و همچنان نیز این اهمیت خود را حفظ نموده است. اما از سوی دیگر، امروزه با افزایش حمل و نقل دریایی، آلودگی دریایی و در خطر قرار گرفتن محیط زیست دریایی به ویژه مناطق حساس، بیش از پیش مطرح است. سازمان بین المللیدریانوردی (ایمو) به عنوان نهاد متولی حفاظت از محیط زیست دریایی، مهم ترین کنوانسیون در این باب را تحت عنوان کنوانسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتی ها (مارپل) تدوین کرده است. این پژوهش با استفاده از روش کتابخانه ای و شیوه توصیفی استقرایی، در پی بررسی اقدامات ایمو در قالب مارپل برای حفاظت از مناطق حساس دریایی است. بر اساس یافته های این پژوهش، ایمو با تدوین مارپل و گنجاندن مقررات نوآورانه برای شناسایی مناطق ویژه دریایی و سپس در سطحی بالاتر و با شناسایی مناطق به ویژه حساس دریایی، زمینه لازم را برای شناسایی و اقدامات حفاظتی از این مناطق فراهم آورد. این امر نیز به نوبه خود، موجبات بقای اکوسیستم های منحصربفرد و مناطق دریایی حساس را فراهم آورده است.

کلیدواژه ها:

سازمان بین المللی دریانوردی ، کنوانسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتی ها (مارپل) ، مناطق ویژه دریایی ، مناطق به ویژه حساس دریایی