تاثیر استفاده از جلبک های دریایی سارگاسوم آنگوستیفولیوم Sargassum angustifolium و گراسیلاریا کورتیکاتا gracilaria corticata بر ویژگی های نشاء های گوجه فرنگی، خیار، فلفل دلمه و بادمجان

به منظور بررسی تاثیر دو نوع جلبک دریایی ماکروسکوپی موجود در سواحل خلیج فارس استان بوشهر، به عنوان بخشی از بستر کشت بر برخی صفات کمی وکیفی نشاءهای گوجه فرنگی، فلفل دلمه، خیار و بادمجان، شش آزمایش جداگانه در قالب طرح آزمایشی کاملا تصادفی با نه تیمار مختلف و چهار تکرار در سال 1396 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه خلیج فارس بوشهر اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل یک بستر کشت شاهد (کوکوپیت و پرلایت با نسبت حجمی مساوی) و دو نوع جلبک دریایی Sargassum angustifolium و Gracilaria corticata بود که هر کدام از جلبک ها در چهار سطح 10% ، 20%، 30%، و 40% به بستر کشت اضافه شدند. نتایج نشان داد که تاثیر سطوح مختلف جلبک ها بر تندش بذور، ارتفاع، وزن تر و خشک نشاءها، شاخص کلروفیل، محتوای کلروفیل های b,a اندام هوایی تمام گیاهان مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد، به استثنای تعداد تندش بذرهای گوجه فرنگی که تنها در سطح پنچ درصد معنی دار گردید. بذور گوجه فرنگی در تیمار دارای سارگاسوم 40 درصد و بادمجان درتیمارهای حاوی سارگاسوم 30 و 40 درصد، هیچگونه تندشی نداشتند. تیمارهای حاوی جلبک گراسیلاریا نسبت به تیمارهای حاوی سارگاسوم و شاهد، افزایش معنی داری در صفت های ارتفاع دانهال ها، وزن تر، محتوای کلروفیل a، کلروفیل b، در همه گیاهان نشان داد. در شاخص کلروفیل، تیمارهای گراسیلاریا 40 درصد در تمام گیاهان برتر از سایر تیمارها بود. با توجه به نتایج این تحقیق میتوان بیان کرد که کاربرد جلبک گراسیلارا به عنوان بخشی از بستر کشت می تواند باعث افزایش معنیدار برخی از صفات رویشی، بیوشیمیایی در نشاءهای گوجه فرنگی، فلفل دلمه، خیار و بادمجان گردد.

کلیدواژه ها:

ارتفاع دانهال ، بستر کشت ، ، کلروفیل