بررسی رابطه بین سرمایه فرهنگی و گرایش به جراحی زیبایی ( مورد مطالعه: دانشجویان دختر و پسر دانشگاه یزد )

مدیریت ظاهر و بدن که در دنیای امروزی آن را سرمایه جسمانی افراد می دانند برحسب اینکه افراد بیشتر از چه نوع محصولات فرهنگی استفاده می کنند به نوعی از جایگاه فرهنگی آن ها متاثر است زیرا افراد برحسب اینکه دارای چه میزان سرمایه فرهنگی می باشند دارای نگرش های خاصی نسبت به بدن و چگونگی ظاهرشان در اجتماع هستند. به همین دلیل هدف از مقاله حاض سنجش میزان گرایش به جراحی زیبایی در بین دانشجویان دانشگاه یزد و تاثیر سرمایه فرهنگی بر آن می باشد. روش تحقیق پیمایشی بوده و جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد می باشد که تعداد کل آن براساس مرکز آمار دانشگاه 2356 نفر بوده و از این تعداد 329 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه نهایی انتخاب شده اند. پس از جمع آوری داده ها جهت آزمون فرضیه ها از آزمون های پیرسون و تحلیل رگرسیون با استفاده از نرم افزار spss اقدام شده است. براساس نتایج تحقیق، میانگین گرایش به جراحی زیبایی دربین دانشجویان پاسخگو در حد متوسط است. نتایج تحلیل رگرسیون انجام یافته نشان می دهد که توان متغیرهای مستقل در تبیین واریانس متغیر وابسته در حدود 17 درصد بوده و در این میان، مرلفه های سرمایه فرهنگی ( سرمایه عینیت یافته، تجسم یافته ) بر گرایش به جراحی زیبایی تاثیر گذار بوده است.

کلیدواژه ها:

جراحی زیبایی ، سرمایه فرهنگی ، عینیت یافته ، تجسم یافته ، نهادینه شده ، دانشجویان