اثر سبک رهبری توزیعی بر عملکرد شغلی کارکنان با نقش تعدیل کنندگی عدالت سازمانی

در عصر حاضر تغییرات سریع، انعطاف پذیری و تنوع فزاینده نیروی کار در سازمان ها توجه بسیاری از پژوهشگران را به ارایه راهکارهایی برای بهبود عملکرد سازمان ها جلب کرده است. این امر مستلزم تحول در ساختار، رهبری، فرهنگ، رویه ها و سایر ابعاد سازمانی است. از همین روی چگونگی روابط بین رهبری توزیعی و عملکرد شغلی کارکنان از طریق عدالت سازمانی در این مقاله مورد توجه و بررسی قرار گرفته است. این بررسی از نظر هدف کاربردی و بر اساس روش یک تحقیق توصیفی -همبستگی است. جامعهآماری شامل، کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تربت حیدریه بود و به دلیل محدودیت جامعه آماری کار پیمایش به صورت سرشماری انجام شد. از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها استفاده گردید و برای تحلیل داده ها در قالب مدل سازی معادلات ساختاری، از نرم افزار آموس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد سبک رهبری توزیعی بر عدالت سازمانی، رهبری توزیعی بر عملکرد شغلی کارکنان و عدالت سازمانی بر عملکرد شغلی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی تربت حیدریه اثر معناداری دارد. همچنین نقش تعدیل کنندگی متغیر عدالت سازمانی در روابط بین رهبری توزیعی و عملکرد شغلی کارکنان این دانشگاه مورد تایید قرار گرفت. این یافته ها بدان معناست که تاکید بر عدالت سازمانی و رعایت آن از سوی دانشگاه مذکور می تواند از کارکردی مثبت بر عملکرد کارکنان این دانشگاه برخوردار باشد به نحوی که به طور معناداری اثرگذاری رهبری توزیعی مدیران را بر عملکرد شغلی کارکنان، تحت تاثیر خود قرار دهد

کلیدواژه ها:

رهبری توزیعی ، عدالت سازمانی ، عملکرد شغلی