اثربخشی موسیقی درمانی بر خلاقیت دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر بیرجند

هدف این پژوهش اثربخشی موسیقی درمانی بر خلاقیت دانش اموزان پسر پایه ششم ابتدایی شهر بیرجند بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش ازمون پس آزمون بود از میان دانش آموزان پسر پایه ششم دبستان شهر بیرجند در سال تحصیلی 1396-1397 از طریق نمونه گیری در دسترس یک مدرسه انتخاب شد و با اجرایآزمون خلاقیت تورنس 1974، نیز 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین شدند. موسیقی درمانی به مدت 8 جلسه روی یک گروه اجرا شد و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند.نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که بین گروه های آزمایش و کنترل مورد مطالعه تفاوت معناداری در متغیر خلاقیت وجود دارد. لذا می توان گفت که موسیقی درمانی بر افزایش خلاقیت اثر بخش بوده است.

کلیدواژه ها:

موسیقی درمانی ، خلاقیت ، دانش آموزان