بررسی رابطه ی میزان همدلی و رضایت زناشویی در بین زوجین شاغل شهر شیراز

هدف: پژوهش حاضر بررسی رابطه میزان همدلی و رضایت زناشویی در بین زوجین شاغل شهر شیراز در سال 97-98 بود. روش: نمونه پژوهش شامل 50 زوج شاغل بود که به روش نمونه گیری قابل دسترس انتخاب شده اند و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه همدلی مهرابیان و اپستین (1972)، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ پاسخ دادند. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با همبستگی پیرسون مورد بررسی قرار می گیرد و جهت تعیین قدرت پیش بینی از رگرسیون چند متغیری استفاده شده است. یافته ها: نتایج تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون نشان که بین میزان همدلی و رضایت زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد بین همدلی و رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد. وجود مولفه های همدلی می تواند رضایت زناشویی را تحت تاثیر قرار دهد. بنابراین برگزاری آموزش های مرتبط در حیطه تقویت همدلی زمینه های مثبت رضایت زناشویی را برای زوجین فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

همدلی ، رضایت زناشویی