رابطه سبک های دلبستگی و میزان تاب آوری دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر

هدف از پژوهش حاضر رابطه سبک های دلبستگی و میزان تاب آوری دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر می باشد. از لحاظ ماهیت توصیفی- همبستگی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه ی مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر می باشد که از 5247 نفر 358 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سبک های دلبستگی بشارت و تاب آوری کانر و دیویدسون استفاده شد. نتایج بدست آمده گویای آن است که سبک های دلبستگی با هم بر میزان تاب آوری دانش آموزان تاثیر معناداری دارند. سبک دلبستگی ایمن بر میزان تاب آوری دانش آموزان دارای اثر مثبت ومعنی داری می باشد. هم چنین سبک دلبستگی دو سوگرا بر میزان تاب آوری دانش آموزان منفی معنادار است. اما تاثیر سبک دلبستگی اجتنابی بر میزان تاب آوری دانش آموزان معنادار نیست. سبک های دلبستگی دوسوگرا و ایمن به ترتیب بهترین پیش بینی کننده های متغیر وابسته یعنی میزان تاب آوری دانش آموزان محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، تاب آوری ، دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر