نقش گیاهپالایی چاودار و باقلا در بر هم کنش قارچ مایکوریزا آربسکولار و نیکل در خاکهای تیمار شده با لجن فاضلاب

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,465

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PHYTEO01_009

تاریخ نمایه سازی: 10 اردیبهشت 1391

چکیده مقاله:

با افزایش جمعیت، روند آلوده شدن خاک تشدید و بشر نیازمند روشهایی نو و ارزان برای پالایش و بهبود کیفیت خاک شده است. نیکل از عناصریست که در غلظتهای کم برای ادامهی حیات اکوسیستم ضروری و در غلظتهای بالا مضر و آلایندهای خطرناک به شمار میرود. این فلز از طریق منابع مختلف از جمله پسابها و فاضلاب (شهری و صنعتی) سبب آلودگی منابع خاک میگردد. پالایش سبز روشی نو، کارآمد و ارزان برای بهبود کیفیت خاک است. در این پژوهش پتانسیل گیاهپالایی چاودار و باقلا در بر هم کنش قارچ مایکوریزا آربسکولار و نیکل در خاکهای تیمار شده با لجن فاضلاب بررسی شده است. این مطالعه در گلخانه دانشکده کشاورزی شهید چمران اهواز در مهر ماه 1388 در قالب طرح کاملا تصادفی و آزمایش فاکتوریل شامل سه سطح لجن فاضلاب 0 ، 100 و 200 تن در هکتار دو سطح میکوریزا (حضور و عدم حضور قارچ) و دو گیاه (چاودار و باقلا) در سه تکرار انجام گرفت. میزان عنصر نیکل در اندام های هوایی هر تیمار بطور جداگانه آنالیز گردید. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS انجام شد. با افزایش میزان لجن فاضلاب اعمال شده در خاک در تیمارهای 100 تن در هکتار، غلظت نیکل در اندام های هوایی گیاهان چاودار و باقلا افزایش یافت اما نیکل در گیاهان میکوریزایی بسیار کمتر از گیاهان شاهد بوده است و با افزایش لجن فاضلاب در خاک در تیمارهای 200 تن در هکتار غلظت نیکل اندام های هوایی گیاهان چاودار و باقلا کاهش یافت. اما میزان این عناصر در گیاهان میکوریزایی کمتر از گیاهان شاهد بوده است.

نویسندگان

سعیده احمدزاده سروستانی

:دانشگاه آزاد اسلامی واحد سروستان، باشگاه پژوهشگران جوان

مصطفی چرم

دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز