گیاه پالایی از طریق مکانیزم جذب عناصر کمیاب درتالاب های مصنوعی

رشد جمعیت همواره افزایش آلودگی های زیست محیطی را به دنبال دارد. در کنار افزایش فعالیت های صنعتی و کشاورزی انسان همواره به دنبال راهی برای کنترل یا کاهش آلودگی های آب و خاک بوده است. گیاه پالایی مهندسی استفاده بهینه از گیاهان جهت جذب و یا کاهش غلظت مواد آلی یا فلزات سنگین از آب و خاک می باشد. یکی از سیستم های طبیعی و نوین جهت پالایش آب های آلوده ساختن تالاب های مصنوعی (یا وتلند) است. تصفیه ی آب در وتلندها بر اساس گیاه پالایی صورت می گیرد. از نظر بیوتکنولوژی می توان گفت که گیاه پالایی در وتلند عملکرد متفاوتی نسبت به گیاه پالایی معمول دارد. با توجه به اینکه استفاده از تالاب ها امکان تصفیه پساب در حجم های بالا را برای ما میسر می سازد، دانستن فرایند هایی که پساب را تصفیه می سازند اولین و مهم ترین گام در افزایش بازده این روش می باشد. در این تحقیق مکانیزم های جذب فلزات ناچیز در تالاب ها مورد بحث و بررسی قرار گرفتند. فلزات ناچیز اثرات قابل توجهی بر خصوصیات خاک دارند. همچنین چگونگی تاثیر شرایط و عناصر موجود در خاک را مورد بررسی قرار می دهند. این تحقیقات کمک شایانی به افزایش کارایی در جدید ترین بستر گیاه پالایی می کند. بهترین ترکیباتی که در بافر سازیph خاک های اشباع از آب شرکت دارند، ترکیبات آهن و منگنز در فرم هیدرواکسید و کربنات و کربنیک اسید هستند

کلیدواژه ها:

گیاه پالایی ، فلزات ناچیز ، تالاب مصنوعی (وتلند) ، مکانیزم جذب