تعلیم و تربیت غیر رسمی : دانش اموز ، معلم و والدین

نظام تعلیم و تربیت جامعه ما در چند سال گذشته متاثر از یک سری قواعد و ضوابط سازماندهی شده بود که دارای مخاطبان مشخص-اهداف ساختاری و برنامه معین بوده و در نهایت به کسب برخی شایستگی های لازم جهت درک موقعیت خود و دیگران بر اساس نظام و معیار اسلامی می انجامید؛(جمعی از نویسندگان.مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی عمومی جمهوری اسلامی ایران،1391)این شکل از تربیت در روزگار ما درواقع همان مفهوم تربیت رسمی است.پس از یک مدت زمانی معین،پدیده جهانی شدن تمام ابعاد سیاسی،فرهنگی،اجتماعی و اقصادی جوامع را دستخوش تغییر و تحول کرد؛مسیله اموزش و پرورش هم از این امر مستثنا نبود.در نتیجه این الگو از تربیت هم دچار دگرگونی شده و اموزش منحصر به مدرسه،کتاب،معلم ودانشگاه نشد بلکه عوامل دیگری نظیر خانواده،دوستان،فضای مجازی،ماهواره و...تربیت افراد انسانی را تحت شعاع قرار دادند؛این نوع تربیت هم شکل غیررسمی تربیت نام گرفت. در این مقاله سعی شده است نقش تربیت غیررسمی بر دانش اموزان،معلمان و والدین؛همچنین اسیب های این شیوه تربیتی مورد بررسی قرار گیرد

کلیدواژه ها:

تربیت ، تربیت رسمی ، تربیت غیررسمی ، دانش اموز ، معلم ، والدین