عوامل موثر بر نااثربخشی وظایف ضابطین عام دادگستری درنظام عدالت کیفری (مطالعه موردی سازمان قضایی نیرو های مسلح استان کردستان)

پژوهش حاضر به شناسایی عوامل موثر بر نااثر بخشی وظایف ضابطین عام دادگستری در نظام عدالت کیفری میپردازد و اینکه این عوامل باعث میشود که نیروی انتظامی سازمانی نااثر بخش تر و ناکارآمدتر باشد. هدف اصلی این پژوهش شناسایی محدودیت ها و خلاء های قانونی که باعث شده نیروی انتظامی اقداماتش موثر واقع نشود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را سازمان قضایی نیروهای مسلح استان کردستان تشکیل میدهد که به نحوی با نیروی انتظامی در ارتباط میباشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و نحوه ی گردآوری داده ها، توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی میباشد. روش نمونه گیری همه شماری و برای گردآوری داده ها از پرسشنامه جهانی استاندارد ،سید مهدی مقیمی و مجید رمضان استفاده شده است ×بومی سازی عبارات آن توسط اساتید مدیریت و حقوق دانشگاه آزاد اسلامی سنندج صورت گرفته است، و برای پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ و با استفاده از استفاده شده spss است. اثرات متغیرهای کنترلی شناسایی گردید به طور کلی یافته ها نشان میدهد: عوامل موثر بر نااثربخشی وظایف ضابطین، محدودیتها و خلاء های قانونی در اعمال وظایفشان است.

کلیدواژه ها:

نااثر بخشی ، ضابطین عام ، عدالت کیفری ، قانون آیین دادرسی کیفری1392