بررسی تطبیقی شخصیت پردازی در داستان های کودک فارسی و عربی

ادبیات کودک و نوجوان ،با درنظرگرفتن گروه های سنی خردسال،کودک و نوجوان به عنوان مخاطبان اصلی ،در زمینه ی خلق آثار و تولید محتوای مناسب،نیازمند بررسی گونه ها و قالب های متناسب و فرم صحیح آنهاست.از جمله رایج ترین قالب های انتقال پیام و برقراری ارتباط با مخاطب، داستان است.فارغ از محتوای آثار داستانی باید چگونه و با استفاده از چه روش هایی سازمان دهی و مناسب با گروه سن6ی مخاطب خلق گردند،از نخستین موضوعات موردبحث در این زمینه،شناخت عناصر داستان به صورت کلی و سپس بهره گیری مناسب این عناصر برای گروه سنی مخاطب است که در مراحل تولید اثر مناسب از یکسو،و در تحلیل و نقد و بررسی آثار از سوی دیگر مورد استفاده و بررسی قرار خواهد گرفت.از جمله مهمترین عناصر داستان، شخصیت پردازی است.کودکان متناسب با ویژگی های شخصیتی و ذهنی خود،پیش از آنکه با هریک از عناصر داستانی همچون پیرنگ،زاویه دید،پیام داستان و ... آشنا شوند،با شخصیت های داستان ارتباط برقرار میکنند و هر داستان را با شخصیت های مورد علاقه خود میشناسند.از جمله پرکاربردترین شخصیت پردازی در آثار داستانی کودکان،شخصیت های حیوانات هستند.سن6ت به کارگیری شخصیت های حیوانات در داستان های گروه سنی خردسالان و کودکان در ادبیات کودک و نوجوان ملل و اقوام گوناگون رایج است.در این پژوهش،به منظور بررسی الگوهای متداول از چنین شخصیت ها در کتابهای کودک اقوام و ملل مختلف،داستان های برگزیده کودک فارسی و عربی با شخصیت های اصلی و فرعی حیوانات،به روش توصیفی-تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

کودک ، شخصیت ، حیوانات ، داستان ، عربی ، فارسی