به کار گیری نظریه ی غرقگی در آموزش ادبیات فارسی

به کار بردن اصول روان شناسی مثبت در آموزش یکی از مسائلی است که اخیرا0 مورد توجه متخصصان این حوزه قرار گرفته است. از آن جا که آموزش ادبیات هم راه با درگیری احساسات است، به راحتی می توان روان شناسی مثبت را در آن پیاده نمود. مفهوم غرقگی بر پایه ی روان شناسی مثبت استوار است و به احساس ذهنی مثبت و لذت بردن از فعالیت اشاره دارد. پژوهش حاضر به منظور پیاده سازی مفهوم غرقگی در کلاس ادبیات فارسی انجام شد. بدین ترتیب. قطعه ی شعر در جست و جوی پدر از شهریار انتخاب گشت و در دو کلاس فارسی عمومی تدریس شد. در کلاس اول، شعر توسط مدرس کلاس خوانده شد و در کلاس دوم، شعر با صدای خود شاعر پخش گردید. سپس پرسشنامه ی غرقگی به هر دو گروه داده شد. نتایج آزمون تی مستقل حاکی از آن بود که میزان غرقگی در گروه دوم که صدای شاعر پخش شده بود، به طرز معناداری بیش تر از گروه اول بود. در پایان، نتایج مورد بحث قرار گرفت و کاربردهای آن در خصوص آموزش ادبیات ارائه شد.

کلیدواژه ها:

غرقگی ، آموزش ، ادبیات فارسی