هرمنوتیک هرمسی تغزل حافظ وتفال معنایی

تفال یکی از راه های سنتی برای آگاهی از سرنوشتی است که در عالم غیب برای باشندگان عالم ظاهر-آدمیان و موجودات هستی-رقم زده شده است. انسان خاکی همواره در آرزوی آگاهی از این رقم نانوشته بوده و به وسایل و طرق جادویی تمسک جسته است. تفال و تطی6ر کورسوهایی جهت نقب زدن به دنیای پر ابهام سرنوشت است. فال بینی شیوه ای است که بر اساس آن برخی رویدادهای آینده پیش بینی می شود و معلوم می گردد. در میان ایرانیان انواع فال از دیرباز رایج بوده است. فال زدن به دیوان حافظ یکی از این راه ها در فرهنگ سن6تی ایرانی است. با توجه به نقش دواوین شعرا در این زمینه، مردم هرمنطقه، آثاری را مبنای تفال قرار داده اند. این مقاله در جستجوی این معناست که چرا میان انبوه دواوین شعرای بزرگ و قل6ه های ادبی فارسی تنها حافظ چنین پایگاه مقبولی یافته و از طریق جستجو در معنای تطی6ر و منطقالطیر در پی کشف ارتباطات نهانی و تاویلی و هرمنوتیک میان تجل6ی نگاشتهی حکم ازلی در آواز مرغان و پیغام سروش در کلام حافظ است.

کلیدواژه ها:

تطی6ر ، منطق الطیر ، تفال ، حافظ