بررسی تاثیر مشاوره فردی بر میزان درک حمایت اجتماعی از جانب خانواده در مادران دچار از دست دادن بارداری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 357

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PNMED07_138

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398

چکیده مقاله:

از دست دادن غیرمنتظره ی بارداری می تواند یک تجربه دردناک و ویران کننده برای والدین باشد و در سطوح بالاتر ممکن است حتی به بیماری های روانی در آنان منجرگردد. غم و اندوه واکنش مشترک والدین به از دست دادن بارداری می باشد. تفاوت های روانشناختی زنان و مردان باعث واکنش متفاوت آن ها نسبت به ازدست دادن بارداری می شود و می تواند موجب کاهش کیفیت زندگی زنان و بروز مشکلات زناشویی در زندگی زوجین و افزایش احتمال درگیری و کشمکش مابین زن و شوهر شود به طوری که حتی شانس طلاق نیز در این زوجین افزایش می یابد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مشاوره فردی بر میزان درک حمایت اجتماعی از جانب خانواده در مادران دچار از دست دادن بارداری انجام شد. روش اجرا: این مطالعه نیمه تجربی با گروه کنترل بر روی 100 زن که بارداری خود را ازدست داده بودند، در سال1397 در شهر ارومیه انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس و با تخصیص تصادفی به روش بلوکه بندی بود. برای زنان گروه مداخله 6جلسه مشاوره فردی برگزار شد. مادران در گروه کنترل مراقبت های معمول بعد از سقط یا زایمان را دریافت کردند. پرسشنامه مورد استفاده پرسشنامه حمایت اجتماعی مقیاس خانواده بود که در دو مرحله بصورت پیش آزمون و پس آزمون توسط مادران هردو گروه تکمیل شد.. داده ها پس ازجمع آوری با استفاده از نرم افزارSPSS-22 و آزمون های آماری آزمون کای دو، تست دقیق فیشر، تی زوج و تی مستقل با سطح معنی داری 05/0مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج آماری نشان داد میانگین نمرات درک حمایت اجتماعی در گروه مداخله نسبت به نمرات پیش آزمون درون گروه و نیز نسبت به نمرات گروه کنترل بعد ازمداخله افزایش معناداری داشته است. نتیجه گیری: مشاوره فردی در زنان دچار ازدست دادن بارداری موجب افزایش میزان حمایت اجتماعی درک شده از جانب خانواده می شود.

کلیدواژه ها:

مشاوره ، حمایت اجتماعی ، از دست دادن بارداری.

نویسندگان

حمیده محدثی

استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی،دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه،ایران

خاطره اولادبنی آدم

۲. دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علو پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران

ماه منیر حقیقی

استادیار گروه روانپزشکی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران

جواد رسولی

گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران