پتروژنز و شیمی کانی‎ سنگ‎های گابرویی تاریک‎دره (جنوب غرب احمدآباد خارتوران، شاهرود)

توده‎ گابرویی تاریک‎دره در جنوب غرب احمدآباد خارتوران (220 کیلومتری جنوب شرق شاهرود) رخنمون دارد. این توده گابرویی در درون توالی آتشفشانی و آتشفشانی – رسوبی پالیوسن - ایوسن میانی نوار ماگمایی شمال پهنه ساختاری ایران مرکزی جای گرفته است. در بخش های تفریق یافته تر، گابروها توسط تعداد اندکی رگه های کوچک و باریک سیینیتی قطع شده اند. الیوین، پیروکسن (دیوپسید - اوژیت) و پلاژیوکلاز (آندزین-لابرادوریت) کانی‎های اصلی و مگنتیت و تیتانومگنتیت به عنوان کانی فرعی در این نمونه‎های سنگی به شمار می‎آیند. نتایج دما - فشارسنجی کلینوپیروکسن نشان دهنده تبلور ماگما در دمای بین 1100 تا 1200 درجه سانتیگراد و فشار بین 3 تا 9 کیلوبار می باشد. بر اساس نتایج ژیوشیمیایی و شیمی کانی های سازنده گابروها می‎توان گفت که سنگ‎های گابروییاز تبلور تفریقی ماگمای بازیک نشات گرفته از گوشته ای بالای ورقه اقیانوسی فرورانده نیوتتیس (شاخه درونه – سبزوار) حاصل شده اند

کلیدواژه ها:

پتروژنز ، شیمی کانی ، گابرو ، تاریک‎دره ، شاهرود