مطالعه زمین شناسی، کانی شناسی و ژنز کانی سازی آهن در منطقه موییل، جنوب شرق مشکین شهر، استان اردبیل (شمالغرب ایران)
محل انتشار: دهمین همایش ملی زمین شناسی دانشگاه پیام نور
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 732
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PNUGEO10_060
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396
چکیده مقاله:
کانسار آهن موییل در 12 کیلومتری جنوب شرق مشکین شهر واقع شده است. کانی سازی آهن به صورت لایه ای و فضاپرکن در اطراف سه چشمه ژیوترمال فعال، در امتداد یک زون برشی گسلی داخل دریفت های یخچالی-رودخانه ای عمدتا با ترکیب آندزیتی که به عنوان سنگ میزبان عمل کرده است، رخ داده است. بررسی های مینرالوگرافی نشان داده است که گوتیت و هماتیت کانی های کانسنگی اصلی تشکیل دهنده کانسار بوده که توسط مقادیر کمتری از لیمونیت، لپیدوکروسیت و جاروسیت همراهی می شوند. کانی های باطله اصلی نیز شامل کلسدونی، کانی های رسی (کایولینیت) می باشند که بعضا توسط مقادیر کمی از ژیپس همراهی می شوند. کانی های کانسنگی عمدتا بافت های جانشینی باقی مانده، جانشینی، سودومورف، کالوفرم، خوشه انگوری، جعبه ای و اسفنجی را به نمایش می گذارند. تلفیق یافته های بدست آمده از روابط صحرایی، بررسی های مینرالوگرافی و مطالعات ژیوشیمیایی حاکی از آن هستند که این ذخیره تحت شرایط اکسیدان شدید و اسیدی تشکیل شده است. بررسی های بیشتر مشخص کرده است کانسنگ های آهن از نظر ژنتیکی مرتبط با سنگ های دربرگیرنده بوده و فرایندهای ژیوترمال و سیستم های شکستگی در سنگ های میزبان نقش مهمی در آبشویی و تمرکز آهن در طی تشکیل این ذخیره دارند. حضور جلبک های فراوان در داخل حوضچه های اطراف چشمه های آبگرم در طول مسیرهای آب های جاری نقش مهمی را در تجمع، تثبیت و نهشت ذرات کالوییدال Fe(OH)3 ایفا نموده است. فرایندهای بیومینرالیزاسیون (دخالت میکرواورگانیسم ها) ممکن است سهم کوچکی در تثبیت و نهشت آهن در اطراف چشمه های آبگرم داشته باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سودا آذرمی قورتلار
گروه زمین شناسی،دانشجوی کارشناسی ارشددانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز ، ایران
علی اصغر کلاگری
گروه زمین شناسی،استاد دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران
قهرمان سهرابی
گروه زمین شناسی،استادیار دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :