ارزیابی سطح آمادگی و پذیرش تکنولوژی آموزش الکترونیکی دردانشگاه پیام نوربا بکارگیری مدل پذیرش تکنولوژی TAM مبتنی برمدل سازی معادلات ساختاری SEM

این پژوهش با هدف بررسی ارزیابی سطح امادگی و پذیرش تکنولوژی آموزش الکترونیکی دردانشگاه پیام نوربا بکارگیری مدل پذیرش تکنولوژی TAM مبتنی برمدلسازی معادلات ساختاری SEM صورت گرفته است جامعه آماری آن شامل کلیه اعضای هیئت علمی مراکز مجری کارشناسی ارشد الکترونیکی دانشگاه پیام نور سال 1391 هستند که با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده نمونه ای با حجم 82 هیئت علمی دانشگاه یاد شده انتخاب شدند ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته براساس مدل پذیریش تکنولوژی با ضریب پایایی 0/94 است تحلیل داده هاه ازطریق امارتوصیفی و همچنین اماراستنباطی ازطریق تکنیک اماری مدلیابی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر تاییدی با استفاده ازنرم افزار AMOS انجام گردید متغیرهای برداشت ذهنی ازآسانی استفاده ازاموزش الکترونیکی برداشت ذهنی ازمفید بودن اموزش الکترونیکی نگرش اعضای هیئت علمی نسبت به استفاده ازاموزش الکترونیکی و تصمیم به استفاده ازاموزش الکترونیکی به عنوان عوامل موثر برپذیرش و استفاده اموزش الکترونیکی دارای اثرات مثبت برپذیرش و استفاده ازاموزش الکترونیکی درسطح 0/01 درمیان اعضای هیئت علمی هستند.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیکی ، مدل پذیرش تکنولوژی ، ارزیابی و پذیرش تکنولوژی