بررسی رابطه متغیرهای انگیزشی و توانمندسازی روانشناختی

پژوهش حاضر رابطه بین متغیرهای انگیزشی هدف گذاری، کنترل شغلی، خودکارآمدی شغلی و خود-تنظیمی را با توانمندسازی روانشناختی و ابعاد آن (معناداری، خودمختاری، شایستگی، اثرگذاری) مورد بررسی قرار میدهد. نمونه پژوهش شامل ۳۱۵ نفر از کارکنان پالایشگاه نفت آبادان است که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی ساده و چندگانه میباشد. نتایج نشان داد که متغیرهای انگیزشی هدف گذاری، کنترل شغلی، خودتنظیمی رابطه مثبت و معنی دار با توانمندسازی روانشناختی و ابعاد آن (معناداری، خودمختاری، شایستگی، اثرگذاری) دارند. به استثنای رابطه خودکارآمدی با بعد اثرگذاری که معنادار نبود. همچنین لازم به ذکر است که متغیرهای خود-تنظیمی، کنترل شغلی و هدفگذاری به ترتیب بیشترین نقش را در تبیین واریانس توانمندسازی روانشناختی ایفاء میکنند که به ترتیب واریانس تبیین شده توانمندسازی روانشناختی توسط این متغیرها %۸/۶ %۳۶ و %۶/۱ میباشد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، خود-تنظیمی ، خودکارآمدی ، کنترل ، هدف گذاری.