پیش بینی تاب آوری روان شناختی بر اساس امید، شوخ طبعی و قدردانی در دختران مجرد

تاب آوری از متغیرهای برجسته در روانشناسی مثبت است و موجب مقابله موثر با مسائل زندگی می گردد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف پیش بینی تاب آوری روانشناختی بر اساس امید، شوخ طبعی و قدردانی در دختران مجرد انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و تحلیل رگرسیون بود. جامعه پژوهش تمام دختران مجرد 18 تا 30 ساله ساکن شهر اصفهان در سال 1394 را شامل می شد. از بین این جامعه، 200 نفر به شیوه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون((2003، امید اسنایدر((1991، شوخ طبعی خشوعی و همکاران((1388 و قدردانی مک کالوگ((2002، پاسخ دادند. داده های به دست آمده با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان تحلیل شدند. نتایج نشان داد که امید، شوخ طبعی و قدردانی قادر به پیش بینی تاب آوری هستند و با ارتقای این متغیرها می توان تاب آوری افراد را ارتقا داد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری روان شناختی ، امید ، شوخ طبعی ، قدردانی.