تاثیر دراماتراپی در شادکامی و افزایش امید به زندگی درسالمندان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر دراماتراپی در شادکامی و امید به زندگی سالمندان درسال 96 انجام شد. جامعه آماری در پژوهش حاضر سالمندان یکی از مراکز اصفهان بود . طرح پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون بود. تعداد - جامعه آماری 76 نفر بود که از بین آنها 30 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه )گروه آزمایش 15 نفر و گروه کنترل 15 نفر( گماردیم. شرایط گروه نمونه بدین صورت بود که اعضا از سلامت جسمانی و روانی کافی برخوردار باشند و اینکه تمایل به شرکت در تحقیق داشته باشند گروه آزمایش 3 ماه به مدت 12 هفته و هرجلسه 120 دقیقه مداخلات دراماتراپی را دریافت کرد و گروه کنترل در اینمدت هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. پس از پایان جلسات پس آزمون اجرا شد. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمونهای تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار spss در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . در سطح توصیفی توزیع فراوانی میانگین، انحراف معیار محاسبه شد ودر سطح آمار استنباطی از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد . نتایج نشان داد که آموزش دراماتراپی در شادکامی و امید به زندگی در مرحله پس آزمون موثر بوده است . با توجه به اثربخش بودن آموزش تئاتر)تئاتر درمانی( در افزایش شادکامی و امید به زندگی می توان از برنامه های مبتنی بر آموزش تئاتر) دراماتراپی( برای افزایش شادکامی و امید به زندگی سالمندان استفاده نمود

کلیدواژه ها:

دراماتراپی ، شادکامی ، امید به زندگی ، سالمندان