اولین گزارش از Peronospora belbahrii عامل سفیدک داخلی ریحان در غرب ایران

سفیدک داخلی گیاه ریحان (Ocimum basilicum) در حال حاضر مهمترین بیماری این گیاه در جهان محسوب میشود ولی باوجود اهمیت عامل بیماری سفیدک داخلی تاکنون بررسی جامعی در ایران صورت نگرفته است. در آبان ماه سال 1397 علائم مشابه سفیدک داخلی در نمونه های ریحان جمعآوریشده از استانهای کرمانشاه (مزارع میان دربند شهرستان کرمانشاه، روستای خانم آباد روانسر و دو گلخانه تحقیقاتی واقع در دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه) و لرستان (منطقه پلدختر) مشاهده گردید. در سطح رویی برگها لکه های رنگ پریده زرد تا قهوه ای وجود داشت که در زیر این لکه ها پوششی از بار قارچی به رنگ خاکستری تیره قابلمشاهده بود. در بررسی میکروسکوپی نمونه ها، اسپورانژیوفورها به طول 250-165 (میانگین (204 میکرومتر و دارای سه تا چهار انشعاب بودند. انشعابات انتهایی اسپورانژیوفورها بهصورت خمیده بود و طول شاخه بلندتر 24-17 (میانگین (20 میکرومتر و طول شاخه کوتاه تر 11-8 (میانگین (10 میکرومتر بود و روی انشعابات انتهایی، اسپورانژیومها به صورت منفرد به رنگ زیتونی قهوه ای به شکل تخممرغی وارونه تا نسبتا کروی و به ابعاد 35-25 (میانگین 32- 24 × (30 (میانگین (30 میکرومتر قرار داشتند. بر اساس منابع تاکسونومیکی معتبر، این گونه Peronospora belbahrii Thines شناسایی گردید. عامل سفیدک داخلی ریحان اولین بار در سال 1932 از اوگاندا با عنوان Peronospora spp. و پسازآن با نام P. lamii از برخی مناطق دیگر گزارش گردید. در سال 2009 عامل بیماری به عنوان گونه Peronospora belbahrii توصیف گردید. در سالهای اخیر P. belbahrii از کشورهای مختلف مانند آرژانتین، کره، تایوان، ژاپن، مجارستان و ایتالیا بهعنوان عامل سفیدک داخلی ریحان گزارش شده است. در ایران قبلا Peronospora sp. به عنوان عامل سفیدک داخلی گیاه ریحان از استان خوزستان و شمال کشور گزارش شده بود و در گزارش حاضر گونه P. belbahrii برای اولین بار بهعنوان عامل سفیدک داخلی گیاه ریحان در مزارع و گلخانه در غرب ایران معرفی میشود. با توجه به مساعد بودن شرایط کشت گلخانه ای برای توسعه این بیماری، P. belbahrii خطری جدی برای این محصول محسوب میشود و لازم است در زمینه ی مدیریت و کنترل خسارت این بیماری در مزارع و گلخانه های ایران تحقیق جامعی صورت گیرد.