بررسی میزان کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 598

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PPDMED02_067

تاریخ نمایه سازی: 16 تیر 1397

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: در حال حاضر کیفیت زندگی یکی از نگرانی های عمده متخصصین بهداشتی است و محققان معتقدند که بررسی کیفیت زندگی و تلاش در راه اعتلای آن نقش بسزایی در سلامت و زندگی فردی و اجتماعی افراد دارد از جمله کسانی که امروزه باید توجه ویژه ای به کیفیت زندگی شان شود، دانشجویان هستند؛ زیرا آنان به دلیل نقش مهمی که در اداره آینده کشور به عهده دارند، یکی از قشرهای مهم جامعه به حساب می-آیند. لذا این مطالعه با هدف تعین میزان کیفیت زندگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهرانجام شد.روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی، واحد های پژوهش 120 نفر از دانشجویان دانشکده علوم پزشکی ایرانشهر در سال 1395 بودند که به شیوه طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی SF36 بود که روا و پایا بودند. این پرسشنامه کیفیت زندگی را در هشت حیطه (عملکرد جسمی، محدودیت ایفای نقش به دلیل مشکلات جسمی، محدودیت ایفای نقش به دلیل مشکلات روحی، درد بدنی، عملکرد اجتماعی، سلامت عاطفی، انرژی و خستگی و سلامت عمومی می سنجد و 36 سوال دارد. اطلاعات بدست آمده به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 19 و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و اسپرمن تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی واحدهای پژوهش 22.4 سال بود و 50.8 % آنان مونث بودند و از نظر تاهل، اکثر واحدهای پژوهش (88.7%) مجرد بودند. میانگین نمره کیفیت زندگی کل واحدهای پژوهش 16/64±78/9 بود. میانگین بعد سلامت عاطفی در دامنه 0 تا 20، 3/75±11/9، میانگین بعد سلامت عمومی در دامنه 0 تا 24، 3/81±11/4، میانگین بعد اختلال در عملکرد به علت مشکل روحی در دامنه ی 0 تا 12، 3/89±8/0، میانگین بعد اختلال در عملکرد به علت مشکل جسمانی در دامنه 0 تا 16، 4/3±11/6، میانگین بعد عملکرد اجتماعی در دامنه 0 تا 8، 1/84±5/0، میانگین بعد عملکرد جسمانی در دامنه 0 تا 20، 4/6±15/8، میانگین بعد انرژی و خستگی در دامنه ی 0 تا 16، 3/68±8/8 و میانگین بعد درد بدنی در دامنه 0 تا 8، 1/75±6/1 بود. بر اساس یافته های این مطالعه بین نمره کیفیت زندگی و ابعاد آن با متغیرهای دموگرافیک ارتباط معنا داری یافت نشد (pvalue> 0/05)بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه کیفیت زندگی دانشجویان در سطح متوسطی قرار داشت. لذا پیشنهاد می شود مدیران و برنامه ریزان به دنبال راهکارهایی برای افزایش کیفیت زندگی دانشجویان و به تبع آن ارتقاء سطح سلامت جامعه باشند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عنایت الله صفرزایی

دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران

ادریس کوهساری

دانشجوی کارشناسی فوریت های پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر

فاطمه دربان

دانشجوی دکتری تخصصی پرستاری، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی کرمان