بررسی آسیب های روانی در رانندگان پرخطر شهر قزوین

رانندگی پرخطر به عنوان یکی از مهمترین شاخص های انسانی بروز سوانح رانندگی شناخته می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی آسیب های روانی در رانندگان پر خطر شهر قزوین در سال 1392 می باشد. روش پژوهش حاضر پس رویدادی گذشته نگر است. نمونه ی شرکت کننده در پژوهش که بر اساس نمونه گیری هدفمند انتخاب شد، تعداد 128 نفر راننده با تخلف و خطای رانندگی بالا می باشد. میانگین سن شرکت کنندگان در پژوهش 26/27 با حداقل سن 21 و حداکثر 32 سال بود. ابزار به کار رفته جهت سنجش آسیب های روانی رانندگان پر خطر پرسشنامه ی چندوجهی شخصیتی مینه سوتا بود. تحلیل داده های پژوهش به شکل آمار توصیفی بود. نتایج نشان داد که رانندگان پر خطر در مقیاسهای افسردگی، انحراف روانی اجتماعی، اسکیزوفرنی وهیپو مانی ازمتوسط بالاتر بودند. این نتایج بیانگر آن است که رانندگان پرخطر در شاخص های بالا ممکن است با آسیب های روانی مواجه شوند که نیاز به دریافت خدمات روان درمانی احساس می شود.

کلیدواژه ها:

آسیب روانی ، رانندگی پرخطر ، قزوین