نقدهای شیخ اشراق بر ابن سینا در باب

مقاله حاضر مبحث وجود و مسائل مربوط به آن را ابتدا از دیدگاه ابن سینا و سپس از دیدگاه شیخ اشراق بررسی می کند و در نهایت ملاصدرا دیدگاه آنها را ارزیابی می کند . در این مبحث ابن سینا و شیخ اشراق هر یک دیدگاه ویژه ی خود را دارند .پس از ورود فلسفه به جهان اسلام دو نظام فکری شکل گرفت که یکی منتسب به ابن سینا و دیگری منتسب به شیخ اشراق است . شیخ اشراق با توجه به رواج فلسفه مشاء در دوران زندگی اش آن را برای وصول به حقیقت کافی نمی دانست و نقدهایی به آن وارد کرده است ،او اکثر این نقدها را در مهم ترین اثر خود یعنی حکمه الاشراق آورده است .یکی از مباحث مورد اختلاف این دو مکتب بحث وجود است . اصل بنیادین فلسفه ابن سینا بر اصل تمایز بین وجود و ماهیت تشکیل شده است .شیخ اشراق وجود را زائد بر ماهیت نمی داند و ضمن آنکه معتقد است وجود امری اعتباری است ،قائل به اصالت ماهیت است و ماهیت را مجعول باالذات می داند و همچنین بنابر اصالت ماهیت تشکیک در ماهیت را جایز دانسته و دلایل مشائیان مبنی بر صرف بودن واجب را نمی پذیرد و همچنین استدلال آنها را به دلیل اعتباری بودن وجود ،نمی پذیرد .

کلیدواژه ها:

ابن سینا ، سهروردی ، ملاصدرا ، وجود ، ماهیت ، واجب الوجود