کاهش اثرات سمی افلاتوکسین موجود در جیره غذایی طیور با استفاده از پروبیوتیک

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,171

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PROBIOTIC01_091

تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1391

چکیده مقاله:

بررسی میزان مهار اثرات مخرب افلاتوکسین با استفاده از بیفیدوباکتریوم بیفیدوم بعنوان پروبیوتیک در جیره طیورپروبیوتیک، محصولی حاوی میکروارگانیسم های زنده و مشخص است که نه تنها فلور میکروبی را از طریق مستقر شدن در بخشی ازبدن میزبان تغییر می دهد، بلکه با باند شدن با سموم ، باعث اعمال اثرات مفید بر سلامت میزبان می شود.عواملی چون اشعهدرمانی،استرس شدید در دوران بارداری،حساسیت های ژنتیکی، مصرف غذاهای حاوی توکسین های قارچی ،توازن فلور میکروبیروده را برهم می زنند و باعث غالبیت باکتری های مضر در روده می شود و عوارض خطرناکی برای حیوان و انسان ایجاد می کند.قارچ هایی مثل آسپرژیلوس ، فوزاریوم و پنی سلیوم در تولید مایکوتوکسین های مضر از جمله افلاتوکسین ها مهم هستند .آفلاتوکسین ها،متابولیت های سمی و سرطانزای قارچی می باشند.این سموم با آلوده نمودن بسیاری از محصولات مهم غذایی از راههای مختلف، قادربه ایجاد مشکلات غیرقابل جبرانی برای انسان وحیوان می شوند. . از اثرات نامطلوب آن بر بدن می توان به کاهشوزن واختلال درعملکرد کبد اشاره نمود که در حیوانات با افزایش ضریب تبدیل غذا ،کاهش رشد، کاهش میزان تخم گذاری و کاهشمیزان شیر وغیره همراه است. با توجه به هزینه اجرای برنامه های کنترلی مربوط به سموم قارچی، هزینه های عمومی کلانی را برجامعه تحمیل می شود.پروبیوتیک تراپی در طب دامی نیز همانند طب انسانی بطور روز افزونی در حال گسترش است و استفاده ازآنها در درمان و پیشگیری از ضررهای جانی واقتصادی دردامپزشکی،مهم است. افلاتوکسین از شرکت سیگما وسویه پروبیوتیک ازسازمان پزوهشهای علمی و صنعتی ایران تهیه شد. (بیفیدوباکتریوم بیفیدوم سویه PTCC 1644 دو گروه جوجه با سن 3 هفته و هر گروه شامل 36 قطعه با روش نمونه گیری تصادفی در یک مرغداری انتخاب شد، گروه تیمارهمراه با جیره غذایی پروبیوتیک (ML 5X10.10CFU/50PBS) را روزانه و به مدت 6 روز و گروه کنترل فقط PBS را به همراه جیره غذایی روزانه دریافت کردند. بلافاصله بعد از روز چهارم به تمام جوجه ها یک دوز خوراکی μ MOL/ kg1/5 ) AFB1 در 4/8 دی متیل سولفوکساید) داده شد و مدفوع آنها تا 3 روز پس از دوز AFB1 جمع آوری و میزان آفلاتوکسین دفعی در دو گروه با هم مقایسه شده و در پایان 6 روز نیز باردیگر توسط HPLC میزان آفلاتوکسین B1 دفعی دو گروه اندازه گیری شد.علاوه بر اینها وزن جوجه ها( در شروع مطالعه، در دوز آفلا توکسین و در پایان مطالعه) ضریب تبدیل غذایی و میزان تلفات در هر دو گروه تعیین و ثبت گردد.داده ها پس از جمع آوری و ثبت در پرسشنامه توسط نرم افزار اماری spss و ازمون آماری T-TEST تجزیه وتحلیل شد.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک- بیفیدوباکتریوم بیفیدوم- افلاتوکسین- جیره غذایی طیور

نویسندگان

محدثه لاری پوری

دانشجوی دکتری تخصصی، گروه قارچ شناسی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دان

عباس اخوان سپهی

استادیار، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال