مدلی برای پیشبینی تابعیت غلظت کشش سطحی سیستمهای دو جزئی

کشش سطحی مخلوط های مایع دو یا چند جزئی از خواص فیزیکی مهم در طراحی فرآیند های شیمیایی است بر همین اساس دقت پیش بینی این خاصیت در دماها و غلظت های متفاوت همواره مورد توجه محققین بوده است. به منظور پیش بینی دقیق تر و بهتر کشش سطحی، در این کار مدل اصلاح شده ی جدیدی براساس تعریف ترمودینامیکی با استفاده از انرژی آزاد گیبس سیستم پیشنهاد شده است. برای بیان انرژی آزاد گیبس اضافی از معادله ی ویلسون استفاده شد و یک معادله کشش سطحی چهار پارامتری برای مخلوط های مایع دو جزئی بدست آمد. اعتبار مدل جدید با استفاده از داده های تجربی چهل سیستم دو جزئی قطبی، غیرقطبی، آبی و غیر آبی گزارش شده در مقالات امتحان شد و عملکرد آن در مقایسه با مدل های Wang-Fu،Wright Connors & و Li etal از طریق محاسبه ی درصد انحراف مطلق میانگین (%AAD) بین مقادیر محاسبه شده و مقادیر تجربی مورد بررسی قرار گرفت. درصد انحراف مطلق میانگین بدست آمده برای مدل پیشنهاد شده 48/0 می باشد که بر همین اساس بهترین نتیجه مربوط به مدل ارائه شده می باشد. معادله گزارش شده می تواند جایگزین خوبی برای سایر معادلات مرسوم باشد

کلیدواژه ها:

کشش سطحی ، مدل ترمودینامیکی ، مخلوط مایع دو جزئی ، انرژی آزاد گیبس ، معادله ی ویلسون