بهینه سازی تحریک لایه مرزی با الگوریتم ژنتیک و کاربرد آن در خنک کاری پره های توربین

در این مقاله توانایی طراحی و تعیین بهترین انتخاب بر اساس هدف مشخص در مسایل تحریک لایه مرزی با استفاده از روش الگوریتم ژنتیک به همراه حل همزمان کد رایانه ا ی اصلاح شده (Teach-t) بر رسی گردیده است . خنک کاری پره های توربین یک عمل اساسی و لازم برای بهره برداری مطمئن و بهینه از توربین گازی است که باعث می شود پره های توربین در یک دمای مجاز کار کنند و نهایتاً منجر به افزایش عمر آنان می شود . یکی از روشهای تحریک لایه مرزی قرار دادن موانع با ابعاد و شکلهای گوناگون در فاصله مشخص ازیک صفحه است . پیچیدگی جریان اطراف و پشت موانع و وجود عوامل زیادی که بر شدت تحریک انجام گرفته موثر می باشند، سبب شده تا روش مشخصی برای طراحی یا انتخاب پارامترهای مورد نظر برای بیشترین تح ریک ممکن وجود نداشته باشد . الگوریتم ژنتیک روش ی بسیار مفید در حل اینگونه مسائل بوده و هدف در اینجا یافتن ابعاد ی بهی نه، با توجه به قیدهای تعریف شده، برا ی مانع است تا منجر به افزایش ضریب انتقال حرارت شود . همچنین نشان داده شده که افزایش طول مانع و فاصله مانع ا ز صفحه باعث کاهش ضریب انتقال حرارت می شود در حالیکه با افزایش ارتفاع مانع ضریب انتقال حرارت افزایش می یابد . نتایج نشان می دهد با قرار دادن مانعی در مسیر سیال خنک کاری، انتقال حرارت تا 6 برابر را میتوان افزایش داد .

کلیدواژه ها:

تحریک لایه مرزی ، انتقال حرارت ، پره توربین ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی