مکان یابی واحدهای اندازه گیری فازور در شبکه های بزرگ مقیاس با استفاده از الگوریتم ژنتیک و نظریه گراف مبتنی بر ارزش مشاهد هپذیری در شرایط نایقینی

در این مقاله مسأله مکان یابی واحدهای اندازه گیری فازوردر شبکه های بزرگ مقیاس با استفاده از یک الگوریتم ژنتیک بهبود یافته بررسی شده است . برای این منظور، سیستم انتقال در قالب یک گراف وزن دار مدل سازی شده و رأس های آن بر اساس یک بردار احتمال رن گ آمیزی شده اند. این بردار احتمال که در بردارنده بخشی از شرایط جغرافیایی و الکتریکی شبکه مورد مطالعه است، احتمال قرارگیری واحد فازوری در هر شین را محاسبه می نماید . راهکار ابتکاری پیشنهادی به نحو شایسته ای با الگوریتم ژنتیک ترکیب و به مسأله اعمال شده است. در کنار این موارد، راهکار جدیدی برای حل مسأله مکان یابیواحدهای فازوری در شرایط نایقینی پیشنهاد شده است . بدین منظور، ارزش مشاهده پذیری شبکه در شرایط نایقینی تعریف و فرمول بندی شده است. در پایان، با حل مسأله مکان یابی واحدهای فازوری برای چندین شبکه نمونه و مقایسه نتایج با پاسخ های سایر روش ها، کارایی راهکار پیشنهادی بررسی و نشان داده شده است

کلیدواژه ها:

قابلیت اطمینان سیستم قدرت ، مشاهده پذیری سیستم قدرت ، نظریه گراف ، واحد اندازه گیری فازوری