رابطه شیوه های تربیتی والدین با امنیت روانی دانش آموزان دبیرستانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین شیوه های تربیتی والدین با امنیت روانی دانش آموزان دبیرستانی شهر سلماس در سال تحصیلی 93-92 انجام شده است. جامعه آماری شامل 6000 نفر (3140 پسر و 2860 دختر) از دانش آموزان مقطع دبیرستان و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 979 نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعیین گردید و روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و ابزار این پژوهش پرسشنامه شیوه های تربیتی والدین زینالی و همکاران (1390)، پرسشنامه امنیت روانی امین پور(1388) و مزلو (1952) می باشد. جهت تجزیه وتحلیل فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی و سوالات پژوهشی از رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد والدین مقتدر و آزادگذار امنیت روانیدانش آموزان را بالا برده و والدین مستبد و بی اعتنا امنیت روانی دانش آموزان را پایین می آورند. 63% تغییرات امنیت روانیدانش آموزان به وسیله شیوه های تربیتی مادر و 14% آن به وسیله شیوه های تربیتی پدر قابل تبیین است. شیوه تربیتیاقتداری والدین پیش بینی کننده امنیت روانی بالا و شیوه های تربیتی مستبد و بی اعتنای والدین پیش بینی کننده امنیتروانی پایین در فرزندان هستند. شیوه تربیتی آزادگذار والدین پیش بینی کننده معنی دار نیست.

کلیدواژه ها:

شیوه های تربیتی والدین ، امنیت روانی