مقایسه احساس تنهایی در بین دانش آموزان عادی و تیزهوش دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف مطالعه حاضر مقایسه احساس تنهایی در بین دانش آموزان تیزهوش و عادی شهر گرگان بود. روش: بدینمنظور، در قالب روش علی مقایسه ای، 140 دانش آموز (70 نفر تیز هوش و 70 نفر عادی) با روش نمونه گیری خوشه ایاز جامعه دانش آموزان شهر گرگان انتخاب شدند. پرسشنامه احساس تنهایی آشر، هامیل و رنشاو بر روی دانش آموزانگروه نمونه اجرا گردید. همچنین، برای تحلیل داده ها، روش آماری تحلیل واریانس یکراهه (آنووا) بکار گرفته شد. نتایج:یافته ها نشان داد که بین دانش آموزان تیزهوش و عادی در متغیر احساس تنهایی تفاوت معنی داری وجود ندارد. نتیجهگیری:وبژگی شخصیتی احساس تنهایی نمی تواند متغیر تعیین کننده ای در تفکیک دانش آموزان تیزهوش و عادی باشد.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، دانش آموزان تیزهوش ، دانش آموزان عادی