بررسی تاثیرآموزش مهارتهای زندگی بر کیفیت زندگی سالمندان

زمینه و هدف : رویکرد مهارت های زندگی به دلیل پشتوانه ی نظری و پژوهشی مستحکم خود ، از اهمیت فراوانی در پیشگیری ازاختلالات روان شناختی و افزایش کیفیت زندگی سالمندان برخوردار است . با توجه به خلاء موجود در زمینه وجود یک برنامهپیشگیرانه موثر به سالمندان ، در این پژوهش ، اثربخشی برنامه «آموزش مهارتهای زندگی» مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روشها : پژوهش حاضر از نوع آزمایشی یا طرح پیش آزمون و پس آزمون است که بر روی 60 نفر از سالمندان شهر داراب کهبه روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و در دو گروه 30 نفره (آزمایش 30 نفر و گروه گواه 30 نفر) قرار گرفتند. سالمندانگروه آزمایش در کلاس های مهارتهای زندگی شرکت کردند ولی سالمندان گروه گواه این کلاسها نگذراندند .ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه استاندارد (فرم کوتاه) کیفیت زندگی (SF-36) در افراد سالمند بوده است. یافته ها : میانگین نمرات سالمندان به لحاظ افزایش اطلاعات درباره کیفیت زندگی و کسب مهارتهای مورد نظر در مرحله پس آزمون ، تفاوت معنی داری با همین نمرات در مرحله ی پیش آزمون داشت .نتیجه گیری : آموزش مهارتهای زندگی سبب افزایش سطح مهارتهای سالمندان گروه آزمایش شد . از این رو به نظر می رسد اینبرنامه می تواند به منزله یک عامل حفاظت کننده ، سبب کاهش بسیاری از اختلالات روان شناختی و افزایش کیفیت زندگیسالمندان گردد.

کلیدواژه ها:

مهارتهای زندگی ، کیفیت زندگی ، سالمند