هویت اتوبیوگرافیک برنامه درسی بعنوان نوعی فعالیت یاددهی- یادگیری مبتنی بر مفهوم currere

پژوهش حاضر با هدف بازنمایی فرایند یاددهی- یادگیری بر اساس هویت اتوبیوگرافیک برنامهدرسی است که با روش توصیفی- تحلیلی و با جستجو در منابع مرتبط انجام شده است.یافته ها نشان داد که گذر زندگی نامه ای رفتار گرایی و تکنولوژی را انکار می کند. گرامتریشه های currere را در قالب روان تحلیلی گری لاکان و معانی جدید ناخودآگاه و آگاه مطالعه کرده است. از نظر پاینار و گرامت هدفcurrere رهایی فرد از زبان غالب و وابسته سازی مدرسه است. معنای تلویحی این موضوع این است که فرد از طریق یادگیری هایمعتبر لایه های جهان بیرونی پر از شلوغی را کنار بزند تا به درک حقیقت درونی و آزاد از زبان عمومی برسد. گرومت currere را بهعنوان چرخه ی تفکر تصور کرده که در آن اندیشه روی خود فرد فرود می آید. و از اینرو باعث بازآرایی ارادی خویشتن فرد می شود.صدا، مشارکت، مکان، رؤیا و تصور، مفاهیم عمده مطالعات اتوبیوگرافیک و عمل کلاس درس هستند که تمرکز آن بر ویژگی هایcurrere است و بستر مناسبی را برای ناخودآگاه فراهم می کنند. هویت اتوبیوگرافیک برنامه درسی از مرکزمندی دیگری می کاهد وتجربه زیست شده افراد را مهم تلقی می کند. هویت اتوبیوگرافیک برنامه درسی در بعد فرایند یاددهی- یادگیری، یادگیری را مکانیکی و جریانی از بیرون به درون قلمداد نمیکند. برنامه درسی باید گفتار و زبان رویا، افسانه، و تصور را بکار گیرد تا زمینه لازم براییادگیری درباره فرهنگ و خویشتن امکان پذیر شود. چون اعتقاد بر این است که تصور واقعیتر از تجربه روزمره است و برای تربیت آنباید تلاش شود تا هر فرد از خود حقیقی و غیر تخیلی اش فاصله بگیرد، امری که از طریق نوشتن به صورت اتوبیوگرافی امکان پذیر است.

کلیدواژه ها:

گذر زندگی نامه ای ، روان تحلیل گری ، ، هویت اتوبیوگرافیک ، لاکان ، currere