بررسی تاثیر نابرابرهای جنسیتی در اشتغال زنان برشاخص های توسعه انسانی در ایران

امروزه یکی از مهمترین معیارها برای سنجش توسعه و پیشرفت هر کشور،نرخ مشارکت زنان در بازارکاراست. از آنجا که نحوهی توزیع موقعیت هاو منابع میان زنان و مردان در بازار کار، برشاخص توسعه انسانی تاثیر گذاراست و این شاخص، مقیاسی برای ارزیابی پیشرفت کشور است، لذابررسی تاثیر نابرابری جنسیتی در اشتغال برشاخص توسعه انسانی ضرورت مییابد.در این پژوهش با مروری بر مطالعات انجام شده در این زمینه، اثر نابرابری جنسیت دراشتغال بر شاخص توسعه انسانی بررسی شده است.یافته های پژوهش نشان می دهد با توجه به گزارش توسعه انسانیسال 2013 میلادی و رتبه بندی 187 کشور که از سوی سازمان ملل صورت گرفته، ایران در ارزش های توسعه ای در بعد نرخ مشارکت در نیرویکار زنان درمقایسه بامردان، از وضعیت مطلوبی برخوردارنیست.چنانکه این میزان برای زنان 16/4 و برای مردان 72/5 درصدبوده و نشان دهنده تفاوتهای چشمگیر جنسیتی است. از این رونتایج پژوهش نشان می دهددرصد نرخ مشارکت زنان در مقابل مردان، درنیروی کار در مقایسه بامقادیر مربوط به کشورهای جنوب آسیاوکشورهای دارای سطح پائین توسعه انسانی از مقادیر نامطلوبی برخورداربوده،که بر شاخص توسعه انسانیبرای زنان ایرانی اثرات نامطلوب وزیانباری دارد.

کلیدواژه ها:

نابرابری جنسیتی ، اشتغال ، زنان ، توسعه ی انسانی