تاثیر آموزش گروهی مهارت های مقابله ای بر تاب آوری معتادین شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی آموزش گروهی مهارت های مقابله ای بر تاب آوری معتادین شهر اصفهان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش حاضر شامل تمامی معتادین شهر اصفهان بود که به منظور تعیین حجم نمونه به صورت در دسترس 60 نفر از معتادین مراجعه کننده به مراکز بازپروری و توانبخشی معتادین تحت پوشش سازمان بهزیستی انتخاب و به آن ها پرسشنامه تاب آوری داده شد. از بین افرادی که نمره پایین تر از 50 در تاب آوری کسب نمودند تعداد 30 نفر را به صورت هدفمند مبتنی بر ملاک های ورود و خروج انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه گواه) قرار گرفتند. سپس به گروه آزمایش 10جلسه 90 دقیقه ای مهارت های مقابله ای آموزش داده شد و برای گروه گواه هیچ مداخله ای صورت نگرفت. بعد از آن هر دو گروه مجددا با همان ابزار مورد پس آزمون قرار گرفتند. داده های به دست آمده از طریق تحلیل کووریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمرات پس آزمون تاب آوری در معتادین گروه آزمایش و گواه وجود دارد 0.001

تاب آوری در معتادین می باشد. در نتیجه می توان علاوه بر مداخلات دارویی، آموزش های روان شناختی را توصیه و از این طریق به تاب آوری معتادین کمک نمود.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های مقابله ای ، تاب آوری ، معتادین