مقایسه ی کارآیی درونی مدارس مقطع راهنمایی پسرانه و دخترانه براساس شاخص - جریان دانش آموزی نرخ ارتقاء، نرخ مردودی و ترک تحصیل در سال تحصیلی 87-88

هدف از مطالعه ی حاضر مقایسه ی کارآیی درونی مدارس مقطع راهنمایی پسرانه و دخترانه ی شهر دهلران درسال تحصیلی88-1387بوده است. جامعه ی آماری شامل: کلیه ی دانش آموزان(دختر و پسر)، دبیران، فضاهای آموزشی آموزش و پرورش دهلران و نمونه ی آماری منطبق بر جامعه ی آماری بوده است. پژوهش حاضر با توجه به اهداف تعیین شده، از نوع پژوهش های کاربردی و روش مورداستفاده دراین پژوهش توصیفی - تحلیلی است. ابزارگردآوری اطلاعات پژوهش شامل: پرونده های تحصیلی دانش آموزان بوده است. دراین پژوهش برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از هر دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. در سطح آمار توصیفی از نرخ ها، میزان ها، توزیع فراوانی، جداول و نمودارها و در سطح استنباطی از آزمون نسبت داده ها استفاده شده است. نتایج نشان داده که، از مجموع 9 فرضیه جزیی مربوط به میزان ها و نسبت های متفاوت، تعداد 7 فرضیه از نظر آماری در سطح آلفای 0.05 رد شده است که می توان عنوان نمود، بین مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه در این موارد تفاوت وجود نداشته است. اما تعداد 2فرضیه، در همان سطح آلفا تایید شده است که، نشان دهنده ی آن است که، بین مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه در این موارد تفاوت وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

کارآیی درونی ، مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه