رابطه خویشتن شناسی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر شناسایی رابطه بین خویشتن شناسی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان پسر در مدارس متوسطه غیرانتفایی منطقه سه تهران بوده است. اهداف فرعی پژوهش حاضر نیز عبارت بوده است از شناسایی رابطه بین خویشتن شناسی با انگیزش تحصیلی دانش آموزان و شناسایی رابطه بین خویشتن شناسی و شناسایی رابطه بین ارزش تکلیف و انگیزش تحصیلی دانش آموزان. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی دانش آموزان مدارس متوسطه پسر غیرانتفایی منطقه سه تهران می باشند. این جامعه مشتمل است بر 479 نفر که در سه پایه دوره متوسطه مشغول به تحصیل می باشند. تعداد نمونه های پژوهش معادل 214 نفر توسط جدول مورگان برآورده شده است که از طریق روش نمونه گیری مرحله ای – تصادفی از میان مدارس مذکور انتخاب شده اند. ابزارهای اندازه گیری در پژوهش حاضر پرسشنامه خویشتن شناسی دیوید وتن و کیم کامرون و پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش از نرم افزار آماری SPSS نسخه 24 بهره برده شده است. بر این اساس از شاخص های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی و از شاخص های آمار استنباطی نیز از ضریب رگرسیون چندگانه بهره برده ایم. بر اساس یافته های به دست آمده در پژوهش حاضر مشخص گردید که بین متغیر خویشتن شناسی با و انگیزش تحصیلی رابطه معنی داری وجود دارد و میزان همبستگی بین آنها نیز بالا می باشد.

کلیدواژه ها:

خویشتن شناسی ، انگیزش تحصیلی ، پذیرش خود