نقش مزاج های عاطفی و طرح واره های ناسازگار اولیه در پیش بینی انگیزش درمان افراد وابسته به مواد

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش مزاج های عاطفی و طرح واره های ناسازگار اولیه در پیش بینی انگیزش درمان افراد وابسته به مواد بود. روش پژوهش، توصیفی همبستگی بود و جامعه آماری آن را کلیه ی افرادی تشکیل می دادند که به دلیل وابستگی به مواد در تابستان سال 1394 به مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل مراجعه می کردند. آزمودنی های پژوهش شامل 100 نفر از این افراد بودند که به صورت روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از نسخه کوتاه مقیاس ارزیابی مزاج ممفیس و همکاران، پرسشنامه طرح واره های ناسازگار یانگ و مقیاس مراحل آمادگی برای تغییر و انگیزش درمان استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و با روش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد طرح واره های ناسازگار اولیه و مزاج های عاطفی با انگیزش درمان افراد وابسته به مواد ارتباط دارند، همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که طرح واره های ناسازگار اولیه 38 درصد از واریانس انگیزش درمان افراد وابسته به مواد و مزاج های عاطفی 18 درصد از واریانس انگیزش درمان افراد وابسته به مواد را تبیین می کنند. این یافته ها حاکی از آن است که طرحواره های ناسازگار اولیه و مزاج های عاطفی نقش مهمی در پیش بینی انگیزش درمان افراد وابسته به مواد دارند.

کلیدواژه ها:

مزاج های عاطفی ، طرح واره های ناسازگار اولیه ، انگیزش درمان ، اعتیاد