نشانه شناسی پیرس در پرتو فلسفه، معرفت شناسی و نگرش وی به پراگماتیسم

این مقاله، مهمترین ویژگیهای نشانه شناسی پیرس، از جمله فرایند پیدایش نشانه ها، نحوه دلالت و ابداکسیو ن بعد عملی آنها را مورد بررسی قرار میدهد .بررسی سه مقوله فلسفی پیرس و مساله نشان دهنده نقش محوری نشانه شناسی پیرس هم در وجود شناسی و هم در معرف تشناسی وی است، به گونه ای که تمام اندیشه ها و هر گونه فرایند معناسازی را میتوان ناشی از تلقی او از نشانه دانست.پیرس، نشانه را به مثابه تار و پود همه اندیشه ها در نظر میگیرد و براین اساس، حیات هر گونه علم و حتی ارتباط میان انسانها به نشانه ها وابسته است .در این راستا، بحث تطبیقی مختصری میان مقولات سه گانه پیرس و انواع مدرکات در فلسفه اسلامی مطرح میشود. به مثابه وسیله تحلیل افکار انسان و پی آمدهای عملی آنها، نشانهشناسی پیرس نیز دارای جنبه پراگماتیستی است – گرچه نمیتوان او را پیرو صرف مکتب اصالت عمل دانست - نشانه شناسی پیرس در حوزه های بسیار مختلف از جمله فلسفه رسانه، هنر ...مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین در این چهارچوب، یکی از کاربردهای عملی نشانه شناسی پیرس برای تفسیر اثر هنری بررسی میشود.

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ، پیرس ، دلالت ، ابداکسیون ، مکتب اصالت عمل