مقایسه راهبردهای یادگیری، سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان در دانش آموزان پسر تیزهوش و عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه راهبرد های یادگیری، سازگاری اجتماعی و اضطراب امتحان در دانش آموزان تیزهوش و عادی شهر رشت است، روش پژوهش توصیفی از نوع علی – مقایسه ایی است. جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر رشت در سال تحصیلی 98-97 بود. حجم نمونه این پژوهش 100نفر( 50 دانش آموز تیزهوش و 50 دانش آموز عادی ) است که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با استفاده از پرسشنامه های راهبردهای یادگیری MSLQ، سازگاری بل و اضطراب امتحان ابوالقاسمی مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از شیوه های آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(تحلیل واریانس تک متغیری و چند متغیری) انجام شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-ver20 انجام شد. نتایج نشان داد که در میزان راهبردهای یادگیری( 0001/0(P= و اضطراب امتحان(0001/ 0P=، بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد اما تفاوت در بعد سازگاری اجتماعی معنی دار نبود. از این نتایج می توان این طور استنباط نمود که دانش آموزان مدارس تیزهوشان به دلیل داشتن روحیه کمالگرایی از اضطراب امتحان بیشتر و با توجه به تفاوت در سیستم آموزشی از راهبردهای یادگیری مناسب تری نسبت به دانش آموزان عادی برخوردارند اما با توجه به سن خاص دوران نوجوانی در بعد سازگاری اجتماعی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای یادگیری ، سازگاری اجتماعی ، اضطراب امتحان