تاثیر گرایش دانش آموزان به خواندن نماز جماعت بر شدت پرخاشگری آنان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر گرایش دانش آموزان به خواندن نماز جماعت بر شدت پرخاشگری آنان است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی است جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دورهدوم ابتدایی شهرستان آق قلا است که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده با قرعه کشی از بین مدارس ابتدایی دوره دوم شهرستان سه مدرسه (یکی دخترانه و یکی پسرانه و یک مدرسه مختلط) انتخاب و در کل تعداد 240 دانشآموز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های پرخاشگری نواکو (1986) و گرایش دانش آموزان به خواندن نماز جماعت است. روایی پرسشنامه ی اول در پژوهش زنگنه، ملکپور و عابدی ورد تائید قرار گرفت و روایی پرسشنامه دوم توسط اساتید حوزه تعلیم و تربیت و کارشناسان مسائل دینی مورد بررسی و پس از انجام اصلاحات لازم مورد تائید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها هم با استفاده از آلفای کرنباخ به ترتیب 0/71 و 0/73 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها هم از نرمافزار spss دو بخش تحلیل توصیفی(فراوانی، درصد فراوانیف چولگی و کشیدگی) و تحلیل استنباطی( تحلیل همبستگی) استفاده شد.نتایج پژوهش حاضر نشان داد که گرایش دانش آموزان به خواندن نماز جماعت تاثیر منفی و معناداری بر پرخاشگری دانش آموزان دارد به عبارتی هر چه گرایش دانش آموزان به خواندن نماز جماعت افزایش یابد، بطور معناداری پرخاشگری دانش آموزان کاهش مییابد. بنابراین لازم است با تدبیر برنامه های لازم ثمربخش در جهت افزایش گرایش دانش اموزان به خواندن نماز جماعت به خصوص در مدرسه تلاش گردد تا بدین طریق بتوان سبب کاهش پرخاشگری دانش آموزان گردید.

کلیدواژه ها:

نماز جماعت ، پرخاشگری ، دانش آموزان