آسیب پذیری جنسی به عنوان یک آسیب اجتماعی

رفتارهای جنسی مخاطره آمیز، تهدید بزرگی برای سالمت جسمی و اجتماعی افراد است. این مطالعه با هدف تبیین آسیب های جنسی در دختران جوان شهر تهران انجام شد. در این مطالعه کیفی، 72 دختر جوان 18-35 ساله در مطالعه شرکت کردند. داده ها از طریق جلسات گروهی متمرکز 7(جلسه( و مصاحبات فردی عمیق 12( مصاحبه( در سال 1391جمع آوری شد. روش تحلیل محتوا- رویکرد گرانهایم - جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. برای افزایش اعتبار نتایج، روشهای چندگانه جمع آوری داده ها، نمونه گیری با حداکثر تنوع و چک همکاران، مورد استفاده قرار گرفت. تفسیر روایات آسیب پذیری جنسی را طیفی از صدمات روحی، جسمی و اجتماعی توصیف می کند که در قالب علل آسیب پذیری ، انواع آسیب و راهکارهای پیشگیری از آسیب معناپردازی شده است. علل آسیب پذیری دارای زیرطبقات ناآگاهی جنسی ، تعدد شرکای جنسی و مورد سوءاستفاده واقع شدن است. آسیب های جنسی شامل دو نوع آسیب های روانی و جسمی بوده و راهکارهای پیشگیری از آسیب شامل زیرطبقات تقویت مهارت های مدیریت رابطه ، افزایش آگاهی ، پرهیز از روابط غیرمتعهدانه و بازسازی باورهای فرهنگی است. در این مطالعه ابعاد محتلف آسیب پذیری جنسی مفهوم سازی شده است. یافته های این پژوهش می تواند در جهت طراحی مداخالتی جهت کاهش رفتارهای مخاطره آمیز جنسی و آسیب های ناشی از آن به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، جنسی ، آسیب اجتماعی ، جوانان