بررسی رابطه مهارت های حل تعارض و تمایزیافتگی خود با رضایت زناشویی در زنان متاهل ساکن منطقه 5 تهران

موضوع: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مهارت های حل تعارض و تمایزیافتگی خود با رضایت زناشویی در زنان متاهل ساکن منطقه 5 تهران می باشد.اهداف: اهداف کلی شامل تعیین رابطه مهارت های حل تعارض با رضایت زناشویی در زنان متاهل ساکن منطقه 5 تهران، تعیین رابطه تمایزیافتگی خود با رضایت زناشویی در زنان متاهل ساکن منطقه 5 تهران می باشند.مواد و روش ها: ابتدا جامعه اماری از زنان متاهل ساکن منطقه 5 تهران انتخاب گردید، سپس تعداد 200 نفر نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند.پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ 47سوالی،پرسشنامه سبک های حل تعارض رحیم 28 سوالی و پرسشنامه تمایزیافتگی DSI 43 سوالی بین نمونه های انتخاب شده توزیع و اطلاعات توسط آزمون های اماری کولموگروف_اسمیرنف ، رگرسیون چندگانه و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.روش تحقیق: روش تحقیق از نوع توصیفی ، همبستگی می باشد.دستاوردها: نتایج حاکی از آن است که سبک های حل تعارض با رضایت زناشویی رابطه دارند که در این بین سبک های یکپارچه،ملزم شده،اجتناب کننده و مصالحه کننده بیشترین تاثیر را بر رضایت زناشویی دارند. درخصوص متغییر تمایزیافتگی چنین نتیجه ای بر می آید که افزایش تمایزیافتگی منجر بر افزایش رضایت زناشویی خواهد شد.

کلیدواژه ها:

حل ، تعارض ، رضایت ، زناشویی ، تمایزیافتگی